Nieuws & Verhalen
Samen werken aan knelpunten
“We kunnen de gehandicaptenzorg alleen toegankelijk en betaalbaar houden als we knelpunten in de regio samen oplossen”
Wat nou geitenwollen sokken?!
Wat nou geitenwollen sokken?!Het is zover: onze nieuwe arbeidsmarktcampagne is live. Wat zijn wij trots op de prachtige nieuwe Werken-bij-Lievegoed...
De Palmpaasstok
Palmpasen Palmpasen, versier je groene tak, met linten en met eieren, de klokken bimbam beieren, die eieren smaken goed; versier je nieuwe hoed!
Wat ik leerde over…de stille maaltijd
Bij Lievegoed heb ik een andere invulling van Witte Donderdag leren kennen, de stille maaltijd. Ik denk gelijk terug aan die eerste stille maaltijd die ik meemaakte. Een collega had tegen mij gezegd, je moet even gaan kijken in de groepen, het is altijd bijzonder wat er gebeurt.
Wat ik leerde over…taalgebruik
Ik ben een nieuwe collega aan het inwerken en vertel haar over hoe we de afgelopen periode bezig geweest zijn om de diagnostiek verslagen beter te begrijpen te maken.
Aandacht voor Warmte
Gedragsdeskundige Mirjam van Veen stelt antroposofisch verpleegkundige Ida van der Straten een aantal vragen. Ida behandelt bewoners van een aantal locaties in Driebergen.
Het belang van warmte
Aafke Brouwer is gedragsdeskundige bij Lievegoed. Zij heeft zes jaar gewerkt op locatie Salvia in Driebergen, waar volwassenen met een verstandelijke beperking wonen. Sinds een jaar werkt ze op het KDC Marjatta in Den Haag. Zij heeft een aantal jaar geleden de basismodule antroposofie van AAG gevolgd en voor haar eindwerkstuk is ze het thema warmte ingedoken. In deze koude wintermaand, willen we daar graag meer over weten.
Wat ik leerde over…het seizoensritme
Proestend en sniffend schrijf ik deze blog. In de grauwheid van januari hebben de wintervirusjes nog mooi hun kans gezien mijn immuunsysteem aan het werk te zetten. Al de hele maand vraagt mijn lichaam om rust en het warme winterhol in te kruipen. Meebewegen met het ritme van het seizoen.
Cliëntpanel Lievegoed van start!
De inbreng van cliënten of verwanten is van onmisbare waarde voor Lievegoed. Die inbreng krijgen we onder andere door formele of informele medezeggenschap.
Wat ik leerde over…advent
Voor het eerst pak ik de kerststal uit die ik van mijn oma geërfd heb. Ik denk terug aan dat jaarlijkse magische moment in mijn jeugd, heel voorzichtig de porseleinen beeldjes uitpakken en neerzetten. De adventsperiode, het licht waar we in de duisternis op wachten en dat steeds sterker gaat schijnen.
Wat ik leerde over…Sinterklaas
Ik ben een aantal keren in het pietenpak gekropen op het KDC waar ik toen werkte. Voor mij minstens zo leuk als voor de kinderen. En ook handig dat ik de kinderen al ken, dat scheelt weer door schoorstenen zakken en over daken klauteren in de nacht.
Lievegoed in Kwaliteitscompas Gehandicaptenzorg
Lievegoed staat in het Kwaliteitscompas Gehandicaptenzorg en daar zijn we trots op! Samen met elkaar kritisch naar jezelf als team kijken. Hoe kan de zorg die we bieden nog beter. De collega’s op onze locaties zijn afgelopen jaar enthousiast aan de slag gegaan met teamreflectie over ondewerpen die cliënten belangrijk vonden.
Lievegoed zet in op domein overstijgende samenwerking voor mensen met LVB+
Mensen die hulp vragen kampen vaak met een complexe combinatie van problemen en beperkingen. Lievegoed wil er zijn voor deze mensen en doet daarin niet wat het makkelijkste is of meest logisch lijkt. We doen wat goed is. Sterker nog, we steken onze nek uit, nu en in de toekomst. We willen niemand in de kou laten staan. Dit vraagt om Liefde. En evenveel lef.
Wat ik leerde over…koppigheid
Timo is vol overgave fruit in de bakjes aan het doen. De begeleider vraagt of hij het wil opruimen. Met een zwaai gooit hij alles over de tafel en roept hard nee. Hij rent weg, gaat in de gang op de grond liggen en trapt om zich heen. De begeleider gaat bij hem zitten en wil dat hij komt opruimen. Hij laat koppig gedrag zien en dan is het belangrijk om niet toe te geven.
Wat ik leerde van…het Michaëlsfeest
Jaren geleden, tijdens mijn hbo-stage, maakte ik in één van mijn eerste stageweken kennis met Sint Joris, de draak en aardsengel Michaël. En niet te vergeten: pompoenen. In die tijd lagen pompoenen nog niet op iedere groenteafdeling, toen was het nog zo’n geitenwollensokken vergeten groente. Tijdens het Michaëlsfeest at ik mijn eerste pompoensoep en heel veel pompoenen zouden daarna volgen.
Wat ik leerde over… vakantie
Veel mensen kijken al weken uit naar hun vakantie. Ze zien zichzelf al helemaal in die hangmat liggen, terwijl ze nog achter hun bureau zitten. Of ze lopen in gedachten juist met een wc-rol onder de arm, als ze in de keuken hun dagelijkse kopje koffie zetten. In de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, heb ik de vele gezichten van vakantie ontmoet.